Kuingat kala samudra cakrawala dibakar arakan awan Kupuja senja merah diantara ungu yang tersulut Tiada akhir aksara kupersembahkan dialtar puja pujian.. lama sekali seakan tiada akhir Senja itu akhirnya pergi dan redup jadi kegelapan gulita tiada cahaya Lalu kuberkelana kenegri nun jauh, hingga kusampai kepada savanna cinta ditepi Fajar Bintang fajar itu menguasai langit hatiku.. Kuserahkan segala harta yang kudapat dari sekian pengembaraan panjangku sejak cakrawala ungu pergi menyerahkan diri kepada kegelapan gulita. Sang Bintang telah menyerahkan segalanya kepada ku sang pengembara. Kucecap manisnya anggur yang ranum, kusesap jenjangnya cahaya antara bumi hingga angkasa. Kuserahkan segala milikku, walau sesekali ku menatap indahnya cakrawala senja sekejap waktu. Cinta tiada akhir, sampai kepada kepelabuan kehidupan, bandar keabadian Tags : #Puisi #Mengarangpuisi #mengarang #cerpen #sastra #puisicinta #puisigalau #galau #sedih
Berisi Puisi dan Kisah yang ditulis sendiri. Kadang juga menyatut puisi karangan orang lain.